De dag begint vroeg voor Cheyenne van Kessel. Als ik haar om 8.45 uur bel, heeft ze net een les personal
training gegeven. Dáárvoor heeft ze al haar dagelijkse wandeling gemaakt. Zo zorgt ze ervoor dat ze in balans blijft. Cheyenne:
“Het is een ritueel: ik sta op, trek mijn joggingpak aan, ga naar buiten zonder op mijn devices te kijken en ga wandelen. Tijdens de wandeling spreek ik uit waarvoor ik dankbaar ben en kom zo tot mezelf. Als ik merk dat ik onrustig ben, probeer ik me daar niet door te laten leiden. Ik ga dan tijdens langere wandelingen in de natuur met mezelf in gesprek en kijk en voel wat mijn lichaam me vertelt. Ik schrijf mijn bevindingen op, zodat het inzichtelijk wordt voor mezelf. Dat vertragen heb ik echt nodig.”
Tien stappen vooruit
Om te komen waar ze nu staat, heeft Cheyenne veel moeten overwinnen. “In een notendop: mijn moeder was twintig toen ze mij kreeg, nog heel jong dus. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik twee was, ik verhuisde met mijn moeder van Londen naar Nederland en mijn vader was in en uit mijn leven. Daarbij is opgroeien met dubbel bloed in een witte omgeving – mijn vader komt uit Nigeria – niet eenvoudig.
"Ook heb ik in mijn jeugd vanuit mijn biologische vader meegekregen dat het zwak is om je emoties te tonen, waar tegenover stond dat mijn moeder wel haar emoties uitte. Dit zorgde voor een interne disbalans bij mij. Door alle uitdagingen die dit alles met zich meebracht heb ik in mijn jeugd persoonlijkheidsstoornissen ontwikkeld.
"De zwaarste periode was toen mijn vader op mijn 27ste plotseling overleed, terwijl we nog open eindjes hadden. Ik ben mezelf in die periode erg tegengekomen en in therapie gegaan. Hierdoor weet ik nu dat het niet erg is om je kwetsbaarheid te tonen. Sterker nog: het is nu mijn superkracht.
"En dat geldt voor iedereen, vind ik. Doordat ik heb geleerd om mijn kwetsbaarheid en onzekerheid meer een podium te geven, ben ik in mijn kracht komen te staan en bij mijn kern gekomen. Daardoor voel ik veel beter aan welke keuzes bij mij passen.”
Persoonlijke kernwaarden
De therapie was een zwaar, twee jaar durend traject, dat nog liep toen Cheyenne besloot dat ze niet langer in loondienst wilde werken.
“Ik had al eerder de stap gemaakt van de corporate wereld naar Greenchoice, een bedrijf waarvan de kernwaarden aansluiten bij die van mij. Ik ben gaan freelancen omdat ik bij meer dan één bedrijf het verschil wil kunnen maken. Toen ik voor mijn eerste interim-functie in gesprek was met Tony’s Chocolonely ben ik heel open geweest over het feit dat ik op vrijdagmiddag therapie volgde en dan niet werkte. Daar reageerden ze positief op. Sinds oktober vorig jaar is dat traject succesvol afgerond en zijn de persoonlijkheidsstoornissen zo goed als weg. Ik zet af en toe nog een boostersessie in om in te checken hoe het gaat.”
Dat Cheyenne bij Tony’s Chocolonely aan de slag kon, was nog een huzarenstukje.
“Ik was in de laatste onderhandelingsfase met Greenchoice om interim voor ze verder te gaan toen ik een kennismakingsgesprek had met het PA Bureau, een recruitmentbureau voor professionals in business support. Op dat moment hadden ze geen interim-opdrachten, maar ze belden drie dagen later al of ik nog beschikbaar was. Ik zei dat het in verband met andere gesprekken dan wel dezelfde week moest. En toen ging het heel snel: op woensdag sprak ik het PA Bureau, op vrijdag belde ik met de recruiter van Tony’s om te kijken of er een klik was, op maandag had ik een gesprek op locatie met de Chief People & Culture en de recruiter, en einde dag belden ze dat ze me een aanbod wilden doen. Ik geloof dan ook dat het zo heeft moeten zijn: ik pas heel goed in een organisatie als Tony’s die echt iets bijdraagt.”
Sneltrein
Ook na haar aanname in februari ging het snel. “Ik had maar twee dagen inwerktijd, toen ging degene die ik verving met zwangerschapsverlof. Daarmee was ik de assistent voor vier chiefs: de CEO, CFO, COO en Chief People & Culture, waarbij het de bedoeling was dat ik de CEO dedicated zou ondersteunen en waar ik tijd had voor de anderen. De CEO was bovendien een Brit die eens in de twee weken drie dagen in Amsterdam was. En dan is Tony’s Chocolonely ook nog eens een scale-up die onwijs hard groeit."
"Al met al vervulde ik de rol van twee assistants. Dat was hard rennen, want ik wilde iedereen ontzorgen én voorkomen dat ze in hun agenda wijzigingen aanbrachten die eigenlijk niet konden, waardoor ik alles dubbel zou moeten doen en structuur ontbrak.”
In augustus kwam de assistent die Cheyenne verving terug van zwangerschapsverlof. Vanaf dat moment zouden ze het werk samen doen. “Alleen viel ze in november door privéomstandigheden helaas een maand uit, waardoor veel taken weer bij mij terechtkwamen. Pas vanaf januari, dus bijna een jaar later, konden we de chiefs en dus de taken verdelen.”
Met de komst van een Chief Brand and Communications en een nieuwe Chief Markets is het directieteam inmiddels zeven personen sterk. Cheyenne was verantwoordelijk voor de CFO, de Chief Brand and Communications en de Chief People & Culture.
“Als directie-assistent bij Tony’s had ik de regie, maar kon ik ook mijn communicatievaardigheden inzetten. Dat is voor mij belangrijk. Mijn rol was zo opgebouwd dat ik niet alleen uitvoerend werk hoefde te doen en het meest in mijn kracht stond.”
Na drie verlengingen van haar interim-contract kreeg Cheyenne een vast contract aangeboden bij Tony’s.
“Ik heb hard nagedacht of ik het moest doen; het is een heel mooie organisatie. Ik heb bij mezelf ingecheckt: waarom ben ik ook alweer gaan freelancen? En wat staat er tegenover als ik dat opgeef voor een vast dienstverband? Door te vertragen ben ik bij mijn kern gekomen; ik heb niet voor niets besloten te gaan freelancen.”
Onderhandelen
Tot 1 september werkte Cheyenne nog bij Tony’s Chocolonely. “Toen ik het bod om in dienst te komen in april had afgewezen, zijn ze gaan werven. We hebben toen afgesproken dat ik vanaf 1 juni van 32 uur naar 24 uur per week zou gaan.”
Dat ze tot september mocht blijven, heeft Cheyenne aan haar onderhandelings-skills te danken. “Tony’s wilde eigenlijk maar tot 1 juni verlengen, maar ik heb dat uitonderhandeld. Het is belangrijk om voor jezelf op te komen, zeker in dit vak. Ik zag het niet zitten om in de zomer met een nieuwe opdracht te beginnen en wilde in alle rust op zoek kunnen gaan naar een andere functie. Ik dacht: met alles wat ik voor jullie heb kunnen betekenen, vind ik dat ik dit wel heb verdiend. Achteraf kwam het ook goed uit, want ze vonden iemand die pas per 1 juli kon starten.”
Intussen had Tony’s Chocolonely Cheyenne al teruggevraagd omdat de Executive Assistant weer zwanger is, maar ze kreeg tegelijkertijd ook een ander mooi voorstel: intern communicatieadviseur bij Nationale Nederlanden. Daar gaat ze per november van start. “Het klikte van beide kanten enorm en de functie van communicatieadviseur past goed bij mij en staat natuurlijk heel mooi op mijn cv.”
In het 'nu' zijn
Naast dit alles is Cheyenne ook nog ondernemer. Het zit haar in het bloed: in haar jeugd leerde ze van haar oom en opa in hun zaken. Daarbij ziet ze overal handel in. “Als jong meisje maakte ik al massagebonnen en verkocht die aan familieleden. En later kocht ik op AliExpress kleding en accessoires die in de mode waren en verkocht ze op Marktplaats voor het dubbele. Nu heb ik een onderneming: AKOKO, Nigeriaans voor ‘nu’. Die naam past bij mij. Het symboliseert zowel ‘in het nu zijn’ als de kracht van actie: je hoeft niet te wachten, maar mag nú die keuze maken, nú de dingen doen die je graag wilt doen. Ook blijf ik zo dicht bij mijn roots.”
Onder AKOKO vallen twee pijlers. Allereerst AKOKO Sport, waarmee het is ontstaan. “Ik gaf altijd al sportlessen naast mijn werk als directie-assistent, maar tijdens corona had ik het idee om volledig te gaan ondernemen en heb ik me ingeschreven bij de KvK. De rode draad is kickboksen. Die lessen geef ik samen met mijn stiefvader; hij heeft onder andere een kickboksachtergrond. We geven ook clinics bij bedrijven. Daarnaast is er AKOKO Support, waarvoor ik kan worden ingehuurd als interim-directieassistent op c-level of intern communicatieadviseur. Maar ik organiseer ook business-to-consumerevenementen. Ik style bijvoorbeeld babyshowers en verjaardagen voor elk budget. Ik vind het belangrijk dat iedereen belangrijke momenten kan vieren op de manier waarop ze dat graag willen. En de rol van eventmanager zit natuurlijk ook in het werk van assistant.”
Samen groeien
Ook heeft Cheyenne met Eliza, een andere ondernemer uit Gouda, GrowWise community opgericht, dat staat voor samengroeien. “Eliza en ik merkten dat we in de omgeving weinig ondernemers kenden en het leek ons goed om ondernemers bij elkaar te brengen zodat ze van elkaar kunnen leren en elkaar kunnen inspireren."
"We zijn netwerkbusinessbrunches gaan opzetten in Gouda. Kleinschalig, zodat je elkaar echt spreekt. Zo proberen we ondernemers op de kaart te zetten. En daarbij is er aandacht voor selfcare. Dat organiseren we om de maand op zondag. Ondernemers uit de regio geven bijvoorbeeld ademhalingssessies aan de andere leden, of een sport- of schilderles. Elke keer wat anders en ook weer voor elk budget.”
Tot slot organiseert Cheyenne met GrowWise strategiesessies voor startende ondernemers. “Ook dat is voor mij een manier om bij te dragen.”
Wie verdient er ook een plek op het Podium?
In de rubriek ‘Podium’ portretteren we de vaandeldragers van het secretaressevak: veelbelovende jonge assistants én de ervaren rotten in het vak. Ben jij of ken jij een kandidaat voor deze rubriek? Mail dan naar redactie.managementsupport@vmnmedia.nl
