Soms kan ik zo maar door iets kleins uit mijn slof schieten. Of ineens verdrietig zijn, om de vreemdste dingen. Niets mis mee zo op het eerste gezicht. Iedereen heeft dit wel eens, toch? Het is interessant om eens nader naar deze emoties te kijken, want ogenschijnlijk heeft de ene reden van boosheid of verdriet niets met de andere te maken. En toch gooit ons brein vergelijkbare emoties op een grote hoop. Hoe werkt dit?